سمئه منهنجي سنسار ويٺا ڏسون
عجب آهه اسرار ويٺا ڏسون
اوهان سان ڪيو ٿا اوهان ڪيترو
مثالي پرين پيار ويٺا ڏسون
ٿڌي رات ۾ شبنمي شبنمي
ثُرّيا جو سينگار ويٺا ڏسون
مڇيون ـــ عورتون ڪيتريون ٿيون لڳن
اڏي عشق جو ڄارُ ويٺا ڏسون
هي گمراهه گمراهه معشوق سڀ
مٿن عاشقن آر ويٺا ڏسون
زمانو به نازڪ اسان ڀي نفيس
ٻنهي جي مٿان بار ويٺا ڏسون
اسان کي به ويٺو ڏسي هُو ڪٿان
اسان ڀي ڪٿان يار ويٺا ڏسون
اسان کان به آهي ڀلا ڪو وڌيڪَ
شهر ۾ گنهگار ويٺا ڏسون
وڻي ڪو نه رنگ منچ هاڻي ”حسين“
ڏسون ويٺا لاچار ويٺا ڏسون