شڪ جو جهان آهيان
مان بدگمان آهيان
جنهن جي زمين ناهي
سو آسمان آهيان
او تير باز تُنهن جو
گُسيل نشان آهيان
تون امتحان آهين
مان امتحان آهيان
توڙي ڌيان آهي
پر بي ڌيان آهيان
او اطمينان منهنجا
بي اطمينان آهيان
جي تون مهان آهين
مان ڀي مهان آهيان
ڪجهه ڀي نه آ حقيقي
غالب گمان آهيان
ڄڻ اَکِ ۾ ڪَکُ آهيان
ڄڻ ڪُکِ ۾ ڪان آهيان