ڪهڙي حَسِين خواب ۾ الجھيل اوهان هئا
ڏاڍو وجود پنهنجي ۾سَهميل اوهان هئا
هوڏانهن مخالفن سان ڀي هيڏانهن اسان سان ڀي
ڪيڏي نه ڌام ڌوم سان، بيٺل اوهان هئا
بي منظري جي معرفت حاصل اسان ڪئي
۽ منظرن جي موهه ۾ ڦاٿل اوهان هُئا
بي پهچ فرد پهچ کان تنهنجي مٿي هئا
ٻي ڳالهه آهه شهر ۾ پهتل اوهان هئا
غربت جي بانس پوءِ ڀي ساڙيو سرير پئي
ڀاڪر ۾ منهنجي توڙي جو مهڪيل اوهان هئا.
سڀني کي پئي لڳو ائين آيل اوهان هئا
پر بزم ۾ حقيقتن آندل اوهان هئا
هڪ هٿ جي ڇُهاوَ سان پٿر ڪري پيا
ٻئي هٿ جي ڇهاوَ ۾ مخمل اوهان هئا
ٺيڪ آهه مان صفا کڻي واريءَ دڙو نه هوس
پر مهربان برسندڙ بادل اوهان هئا
ڇا پيٽ هو تراکڙو ڇا نيڻ نيرڙا
کاڌل اوهان هئا ڀلي پيتل اوهان هئا
صحبت اسان جي دڳ سنئين لاتو اوهان کي نه ته
سنسار جي سراب ۾ ڀٽڪيل اوهان هئا