ڇڏين ٿي ڇوهه مان ڇوڙي
ڪلهن تي ڪيس ڪارن کي
هٿن تي پيا لهي بادل
ورايم جيئن وارن کي
الا ڪيڏو قرار آهي
اوهان جي بي قرارن کي
نه مان سمجھي سگهيس ڪڏهين
اکين کي يا اشارن کي
مهانگا عقل وارا پيا
هميشه عشق وارن کي
ڪَٽي تن عمر اوندهه ۾
تڪيو پئي جن ستارن کي
حڪيمو، بزرگو، ڏاهو
ٻڌايو ڪجهه ته ٻارن کي
مَٽن تي ماندگي آهي
ملايو مئخوارن کي
زماني نيٺ ظاهر ڪِيو
اسان جي غم گسارن کي
الئه ڇا ٿي ويو هڪدم
هُنن يارن جي يارن کي