آءٌ جڏهن ماڻهوءَ مان پٿر ٿي ويندس
طبيعتن پڪ ڄاڻ ته بهتر ٿي ويندس
تون عُريان ايندينءَ جڏهن منهنجي اندر
مان ازخود ئي خود کان ٻاهر ٿي ويندس
مون لئه سڀ سهڻا منظر تون ئي هوندينءَ
تولئه مان جلدي بي منظر ٿي ويندس
چوويهه ڪلاڪَ کليل ئي رهندو جيڪو
جيڪو بند نه ٿيندو سو در ٿي ويندس
سڀ درياهه ڪندا منهنجو ئي رخ جلدي
نيرو، ڳاڙهو، ڪارو ساگر ٿي ويندس
محبت ۾ اوّل درجي جو ڌوڪيباز
ٿيڻ نه چاهيندس جانا پر ٿي ويندس
بهتر کان بهتر ماڻهوءَ لئه دنيا ۾
بدتر کان بدتر کان بدتر ٿي ويندس
آءٌ جو پنهنجي فطرت ۾ مادي آهيان
هڪ عورت جي ڀاڪر ۾ نر ٿي ويندس
تون في الحال سمهڻ ڏي مون کي آڳهه ۾
واعدو برسي بوند تي اندر ٿي ويندس