ماڻهن ڪڪر وسايا اهڙا به ڏينهن آيا
سپنا اسان پُسايا اهڙا به ڏينهن آيا
ڪپڙا به ڪيترائي چهرا به ڪيترائي
هڪ رات ۾ مٽايا اهڙا به ڏينهن آيا
لمحي جي لئه نه سوچيو جيڏانهن ڏٺي سي کاهي
تيڏانهن قدم وڌايا اهڙا به ڏينهن آيا
درياههَ جا ڪنارا ۽ آسمان ڌرتي
موهي اسان ملايا اهڙا به ڏينهن آيا
عاقل هئاسين ليڪن سرمست ٿي عقل کي
تالا کڻي لڳايا اهڙا به ڏينهن آيا
هڪ ڳالهه کي مروڙي ڪيئي قصا گهڙياسين
۽ خلق ۾ اڏايا اهڙا به ڏينهن آيا
محبت جي دائري ۾، محبت جي نَيّمن جي
پلٽي ڇڏي سي ڪايا اهڙا به ڏينهن آيا
تنهنجي حضور ۾ ڀي آسائتا رهياسين
مايا او منهنجي مايا اهڙا به ڏينهن آيا
فعلن فعول فعلن مغعول فاعلاتن
سڀ گيتَ گنگنايا اهڙا به ڏينهن آيا