هُو شهر جي حَسين حال عاشقن مان هو
ڪجهه ڀي چئو هن لاءِ، مگر احترامَ سان
همت نه آ بدلائي سگهڻ جي نظام کي
سو ماٺ ڪري دوست هلون ٿا نظام سان
تازي صُبوح تنهنجي مٺي مهڪ جو قسم
پنهنجي لڳي نه آهه شروع کان ئي شامَ سان
مون ڪنهن به ويڙهه ۾ ڏني ڪنهن کي نه مات آ
پو پيروڪار سان هجي يا ڀل امام سان
هي ڪيترو نه دلپذير آ مشاهدو
هرشيءِ شروع ٿئي ٿي سندس اختتام سان
فطرت جي عين بر خلاف آهه هي اصول
ڪو خاص هلي ڪين سگهي ٿو عوام سان
سي فرد پنهنجي ذات ۾ سرڪش ها سخت ها
جيڪي ڏٺا غلام مون منهن تي لغام سان
پيغام جي حَسين روايت جو دؤر وِيو
پيغام پهچندو هو سڪ ڀري سلام سان
جي کير جو گلاس پياريو ته ٺيڪ نه ته
اي دوست اوهان ئي سٺا لڳو ٿا جام سان