ننڊ ۾ آهيون مگر جاڳون پيا
ٿا سمهڻ چاهيون مگر جاڳون پيا
ڏک جي قبلا چَرِين آهن ڏٺا
ڪٿ ڏسن ڏاهيون مگر جاڳون پيا
ٿَڪ جون ۽ جاڳ جون نيڻن مٿي
ٿيون ٻرن باهيون مگر جاڳون پيا
جوش ۾ ناهيون ۽ ناهيون هوش ۾
ڪنهن ۾ ڀي ناهيون مگر جاڳون پيا
جا اسان جي ننڊ آ جا آ سڪون
ان سان ويٺا هِيون مگر جاڳون پيا
تنهنجو پاسو ٻانهن تنهنجي ۽ قرار
ڇا نٿا چاهيون مگر جاڳون پيا
هي غصو هي ٿڪ هي هيڏو ڪِروڌ
ننڊ تي لاهيون مگر جاڳون پيا
پنجويهن سالن کان سوچيون ٿا ”حسين“
بسترو ٺاهيون مگر جاڳون پيا