جيجل تننجي عجب هئي آس
موت تنهن کي ڪري ويو نراس
تو سارا پنهنجا سک ارپيا
اسان ڪاڻ جھنجھوڙيو پنهنجو ماس
تنهنجا خواب نه رهندا اڌورا
تنين کي ريٽو رت ڏئي ڪبو راس
خادم ويري امڙ جا نه رهندا آرامي
تنين کي امڙ جي دعائن سان ڪبو ناس
**
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو