دنيا جو هلي رهيو دستور آهي عجيب
ڪنهن کي ڏک ڪنهن کي سک نصيب
جن جي ڪاڻ هي جيون پنهنجو ڪيوسين
ويا هليا ڇڏي ڏور نه آيا سي وري قريب
دل ساري ڏکن سان ٿي ويئي آهي زخمي
اچي ڪو هتي هڻندو مرهم بنجي حبيب
لڳو جو مرض عشق علاج عشق جي لاءِ
گھرايم هزرين ويهي حاذق ۽ طبيب
تون ڀلي ڏسي حال منهن موڙي وڃ
خادم تنهنجو آهي تو لاءِ ٿيندو رقيب
**