پهيل ڦاٽل ڪپڙا
مجبوري ڪاڻ
ڦهلائي ٿي هٿڙا
**
ڏکن ڀري آهي ڪهاڻي
ڳلن تي نيسرا
ڏل ساڻ ٿي ويڳاڻي
**
بلند جنهن جو نالو
جتان سوڀ جو رستو
کولي پڙهه شاھ جو رسالو
شاعري
سمنڊ ڪنارو
هي ڪتاب ”سمنڊ ڪنارو“ شاعر ۽ ڪهاڻيڪار خادم گهراڻي جي شاعريءَ تي مشتمل آهي. سائين خادم گهراڻو سنڌ سلامت جو سينيئر رڪن هجڻ سان گڏ سٺو ليکڪ ۽ شاعر آهي، وسيلا نه هجڻ سبب سندس ڪتاب ڇپجي ڪونه سگهيا آهن. پر پنهنجون ادبي تخليقون آنلائين ڪتاب گهر ذريعي ماڻهن تائين پهچائي رهيو آهي. سنڌ سلامت سٿ سندس ٿورائتو آهي جو پاڻ پنهنجون لکڻيون ۽ شاعري اسان ڏانهن موڪليندو رهي ٿو.
- 4.5/5.0
- 5907
- 745
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- خادم گهراڻو
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- ترتيب
- ارپنا
- سنڌ سلامت پاران :
- پنهنجي پاران
- غزل
- تون هلي اچ آهن نمن جون ڇانئون
- عيد آئي ۽ وئي تو نه ڪيو ڀيرو
- نکريو جوڀن جو شباب
- کولي واسينگ وار نه ڏي تون ڇال ،
- تنهنجي حسن جي ڪريان ڪهڙي واکاڻ
- هر پل نه اچڻ جا ڪيائين بهانا
- عيد آهي اچڻ واري تنهنجو آهيان منتظر ،
- حسن جو سينگار تنهنجا واسينگ وار
- عشق تنهنجي ۾ ٿياسين ديوانا فقير
- جيجل تننجي عجب هئي آس
- آزادي جا گيت اسان جا گوليون اٿئي
- انبن جھليو آ ٻور ،
- ٽارين پت ڇڙ سڻايو آئي آهي بهار ،
- وجود خاڪ آهيون خاڪ ٿي وينداسين ،
- نکريو جوڀن جو شباب
- تنهنجي ڇيرن ڇيڙيو اهڙو ساز
- سنڌو جي موج مستي نرالي ،
- خاڪ سان ملي ٿي وڃبو خاڪ
- سفر منجھه حسين ساٿي ملن ٿا
- سهڻا ماڻهو سنڌ جا سهڻي تن جي ٻولي
- اکر اکر جوڙي لفظ مالها ٺاهين ٿو
- جھڙا آڪاش تي تارا ٽمڪن ٿا
- مچ مچيو اچي اهل قلم سارا مليا
- چنڊ جهڙو تنهنجو مکڙو ڪريان ڇا ساراھ
- اڻ گھڙئي ڪاٺ کي سهڻي مورت ٺاهي ٿو استاد
- جوڀن کي لڪائين ٿيون نقابن ۾
- ڪانگل ٻڌائينمِ ڪا خبر
- شهر جو داستان آهي پيارو
- تنهنجا سارا سجائي خواب ڇڏيم
- بجلي بند ٿيندي آهي ضرور
- انبن جھليو آ ٻور ،
- هر پل نه اچڻ جا ڪيائين بهانا
- عشق تنهنجي ۾ ٿياسين ديوانا فقير
- وجود خاڪ آهيون خاڪ ٿي وينداسين ،
- تنهنجي حسن جي ڪريان ڪهڙي واکاڻ
- تارن جي چادر سان رات چمڪي پئي
- ٽارين پت ڇڙ سڻايو آئي آهي بهار ،
- بي وسي جا حال ڪير ڏسندو
- ڪنهن کي ٻڌايان دل جا سور
- منهنجا پرين ايڏو نه ڪر ستم
- دنيا جو هلي رهيو دستور آهي عجيب
- ترقي و ڪمال جي ڳالهه ڪريو ٿا
- مائن جي خالي ٿيندي پئي وڃي جھولي
- هليو ٿي جڏهن پيارو
- مقدر ۾ رڳو تنهائي
- بيت
- بهار آئي بلبل ٻوليون لاتيون
- بهار آئي منهنجي دل جي اڱڻ تي
- بهار آهي آئي پورو کڻي پنهنجو شباب
- گيت
- ايڪتا جي رنگن محفل رچائي ڇڏي ،
- سنڌي ٻولي سڀ کان پياري ٻولي ،
- پٽڪو اجرڪ ٽوپي پايون ٿا ،
- وائيون
- ماروئڙن کڻي هٿڙا گھريون دعائون بار بار
- ڌرتي ڪاڻ سر ڏيئي پاڻ ملهايو ،
- هائيڪا
- حسن و جمال جو شباب
- ميڙي مال ودولت ٿيو امير
- پهيل ڦاٽل ڪپڙا
- ڏکن ڀري آهي ڪهاڻي
- بلند جنهن جو نالو
- خيالن ۾ آيو تصور
- ويران آهن اهي ڀٽ
- من اندر ۾ آهي آس
- تو لاءِ ڪهڙا سوال جواب
- ننڍڙو ٻالڪ روئي ٿو
- ٻالڪ کي ماءُ جي تات
- ڪندو رهه تو محنت
- جن انسانيت لاءِ ڪيا ڪم
- پهيل ڦاٽل ڪپڙا
- نظم
- ڪڪرن کنيا ڪر اچي ڪيائون وسڪار
- پيارو ٻارو اڄ توهان کي تاريخي شهر گھمايان
- ساري جھان وارن جي لاءِ ٿي آهي رحمت
- هيءَ حياتي پاڻي ڦوٽو نه آ رهڻو ،
- جيون ٺڪر سندو ٿانءُ ٽٽي آخر پوندو
- جيون ٺڪر سندو ٿانءُ ٽٽي آخر پوندو
- آئي عيد تنين کي نه ان جي خبر ،
- خاڪ مان ٺهيل خاڪ ٿي ويندا
- نصير روهڙي چينل جو سٻنڌ ڏهه دري
- ساري جھان وارن جي لاءِ ٿي آهي رحمت
- هيءَ حياتي پاڻي ڦوٽو نه آ رهڻو ،
- منهنجي ديس جي پياري ٻولي ،
- ساري جھان وارن جي لاءِ ٿي آهي رحمت
- عورت جو آهي اوچو مان ۽ عظمت
- سنڌي ٻولي وساري ٿو
- اچي ويو ميدان ۾ انبن جو سردار
- نثري نظم
- شهر جي وچ ۾ شادي حال
- شهر کان ڳوٺ جو سفر
- آزاد نظم
- هن جو جيءُ جھريل
- معصوم ٻالڪ
- عيد آئي پر ڪيئن
- هن سان منهنجا خواب هئا
- جڏهن پکين ٻوليو
- اداس اکين سان
- معصوم ٻالڪ
- عيد آئي پر ڪيئن
- جڏهن پکين ٻوليو
- هن سان منهنجا خواب هئا
- هن جو جيءُ جھريل
مجبوري ڪاڻ
ڦهلائي ٿي هٿڙا
**
ڏکن ڀري آهي ڪهاڻي
ڳلن تي نيسرا
ڏل ساڻ ٿي ويڳاڻي
**
بلند جنهن جو نالو
جتان سوڀ جو رستو
کولي پڙهه شاھ جو رسالو