هر پل نه اچڻ جا ڪيائين بهانا
جيون جا خواب ٻڌائين سهانا
نه سمجھيم هن جي جفائين کي
گذاريم حياتِ پل بنجي پروانا
ٻولن ۾ هن جي هئي مٺاس محبت
ڪجلي نيڻن جا ڪئين بنيا ديوانا
حسن هن جو چنڊ جيان سهڻو
جھلڪ ڏسڻ لئه ڪئين ٿياپروانا
جڏهن منهن موڙيائين ڪري جفائون
ڪئين دل واراغم ساڻ ٿيا روانا
خادم جي دل آ غمن جي گھيري ۾
خوشيون ويون کسجي ٿيا ويرانا
**