شهر جو داستان آهي پيارو
جتي هو درياءُ پراڻ واھ ڪنارو
هر طرف هئا علمي هنري مرڪز
نه رهي اتي ڪا بازار ۽ ادارو
شهر جا محل محلاتون ٿيا ڍير
نه آهي اتي گيت سهرا چوڻ وارو
ڪري دانهون پيو ٺاهيو مون کي
ڪٿي آهي منهنجو وتايو پيارو
جنهن ڏٺا ٿي منهنجا ماڳ پراڻا
ڏکم ڏولائن ۾ ويو ٿي سارو
اڄ به شاهد آهن ولين جا مقبرا
پوري لاڙ منجھه هوس ناميارو
خادم مون ڪاڻ ڪر ڪوڪون
مون کي بچائڻ لاءِ جاڳي ڪو سنڀارو
**