آئي عيد تنين کي نه ان جي خبر ،
سارو جيون آهي سورن جو دفتر .
نه سهڻي پوشاڪ نه پيٽ ڀريو کاڌو ،
ڪٿ ڍوءُ ڪٿ افلاس عجب آ چڪر .
غريبن جي قسمت ۾ ڏک ڏولاوا،
محل گيت سنگيت کان ڄڻ بي خبر .
وسڪار منجھه ٿئي ڇتن مان ٽم ٽم ،
ڪن جا محل ڪن جا ڪکاوان گھر .
خادم نه ٿي اداس ڏسي مسڪيني حال
آخر ڏک مٽبا سکيو ٿيندو مقدر
**