رت کان به وڌيڪ اهم جسماني جزو
مردانه جنسي جزن بابت ٻيا ڪيترائي خيال سوچيو پر هيئن به چئي سگهو ٿا ته اهو ڳنڀير موضوع آهي. انهيءَ بابت لکڻ دوران ماڻهو سڀ کان پهرين ڳالهه اها پڇن ٿا ته توهان مون کي ڪجهه ڏيئي سگهو ٿا ڇا؟ هر شخص ويندي عورتون پڻ اهو پڇن ٿيون. ٿي سگهي ٿو ته اها ڳالهه حيرت جو باعث نه هجي. جي هن رت کان به وڌيڪ ڪو جسماني مادو اهم آهي اهو مردانه جنسي جزو يا مادو آهي. جنهن کي اسين صحيح يا غلط نموني پر مردانگيءَ جو جوهر سمجهون ٿا. هنن جزن کي ڪڏهن علامتي ته ڪڏهن علمي طور انساني گڻن ۽ اوگڻن جي خاصتين جو حامل بڻايو ويو آهي. مثال طور، ماڻهو گهرن ۽ گهٽين ۾ جهيڙاڪن ٿا، ٽي وي چينل تبديل ڪن ٿا، ڳوڙهي کوجنا ۾ مبتلا رهن ٿا. ٻين مٿان غالب يا وڌيڪ اهميت وارو رهڻ جي ڪوشش ۾ رهن ٿا ته ڪڏهن آسپاس سمهي رهن ٿا، گاڏيون تمام تيز هلائين ٿا، ڪڏهن ڦرمارڪن ٿا، جانورن وانگر رنڀون رڙيون يا بڇڙا آواز ۽ گوڙ شور مچائين ٿا. ڀالا بڙڇيون کڻي هل بکيڙو ڪن ٿا ۽ دهشت پکيڙين ٿا، گڏجي سازشون ڪن ٿا، حملا توڙي قبضا ڪن ٿا، پنهنجي جسمن تي رنگين نقش ٺاهين ٿا ۽ ٻيا الائي ڪهڙا ڪهڙا ڪرتب ڪن ٿا!
اڄ تائين مردانه جنسي مادي بابت ڳالهيون گهڻيون پر ڪم ٿورو پر ڏکيو پي رهيو آهي. آمريڪا جا اٽڪل 4 ملين ماڻهو مرداني ڪمزوريءَ سبب هفتي ۾ هڪ دفعو يا ٽن هفتن ۾ هڪ دفعو سئي جي صورت ۾ اهو مادو استعمال ڪن ٿا، پر اهو مادو سندن بدن ۾ هر وقت ٿيندڙ قدرتي چرپر ۾ لڳاتار تبديلي نٿو آڻي، پر ترت ڦڙڦوٽ پيدا ڪري ٿو ۽ تيز، جذباتي ۽ طبعي اثرات مرتب ڪري ٿو. قوت جي اثر سان جنسي جذبو، سطحي ۽ ڪڙڪي ترت ٿئي ٿي. خصين کي روزانه جيلي لڳائڻ جيئن ته اهي نرم ٿين اهو اهم مبتادل آهي، ڪي ڊاڪٽر چون ٿا ته خشڪ ڪندڙ اوزارن سان جيلي خصين تي لڳايو جيڪا ڳالهه لطف ڏيندڙ هجي به يا نه. ٿوري وقت کانپوءِ هيءَ سموري صورتحال تبديل ٿي ويندي. جڏهن اينڊروجن جيل پهريون دفعو عام طور تي ملم جي صورت ۾ موجود هوندي. (يوني ميڊفارما سيوٽيڪل) دوا ساز ڪمپني جو چوڻ آهي ته اينڊروجيل ڏينهن ۾ هڪ کان وڌيڪ ڀيرا استعمال ڪري سگهجي ٿي. تنهنڪري ان جي استعمال سبب گهڻيون گهٽ وڌايون ختم ٿي وينديون مردن ۾ اهي جزا قدرتي طرح 30 سال عمر کان پوءِ آهستي گهٽجڻ لڳن ٿا. گهڻا مرد انهن جزن جي تپاس ڪو نه ٿا ڪرائين، پر سئي وسيلي استعمال ڪن ٿا، يا جيلي جي صورت ۾ تيل وانگر جسم کي مکين ٿا ۽ اوچتو يڪدم تيار ۽ جذباتي ٿيو پون. اهو مادو بهرحال جسم جي مشڪن کي طاقت ڏئي ۽ وڌائي ٿو ۽ جنسي قوت پيدا ڪري ٿو. اهو جگر کي نقصان ۽ غدود جي ڪينسر کي وڌائي سگهي ٿو، پر گهڻو ڪري غدود تي اثر ڇڏي ٿو. ڪجهه هفتا اڳ نِيُو رِيپَبلڪِ رسالي جي اڳوڻي ايڊيٽر 36 ساله اينڊريو سليوان نيويارڪ ٽائمس ميگزين ۾ طويل مضمون ۾ ٽيسٽو سٽيرون بابت سندس ذاتي تجزين جو احوال ڇپايو. ٻن سالن ۾ هن جون مُشڪون 9 ڪلوگرام وڌيون. ٻن هفتن ۾ هڪ وزن سان هو وڌيڪ طاقتور، پر اعتماد، وڌيڪ جنسي طور مائل، مطلب ته هر طرح وڌيڪ فٽ، هن مادي بابت سائنسي تحقيق تي نظر وجهندي چئي ٿو ته مرد جي جسم ۾ عورت جي ڀيٽ ۾ جنسي مادو وڌيڪ ٿئي ٿو. جنهن سبب مردن ۾ استعمال، مقابلو ڪرڻ، خطري کي منهن ڏيڻ وارا جزبا پاڻمرادو پيدا ٿين ٿا. انهيءَ جو جواب نتيجي جي ڀيٽ ۾ وڌيڪ عين يقيني ڏنو ويو. پر انهيءَ جواب ميڊيا ۽ سائنسي دنيا ۾ هنگامو برپا ڪري ڇڏيو جڏهن کان وٺي اهو بيان ڪيو ويو ته مردن ۽ عورتن ۾ جنسي فرق جو تعلق ماڻهن جي خيال جي برعڪس حياتياتي علم سان وابسته آهي. ڪن محققن سليوان تي تنقيد ڪئي ته هن پنهنجي خيالن کي وڌائي پيش ڪيو آهي. سليٽ نالي رسالي ۾ صحافي شليوٽز قدرت / فطرت کي ماحول تي فوقيت ڏيڻ واري ڳالهه ڪرڻ سبب سليوان تي تنقيد ڪئي آهي ڇو ته شليوٽز موجب انهيءَ بابت اڃا تائين ڪا به يقيني ڳالهه ڪانه ٿي آهي. مٿئين رسالي ۾ سليوان، شليوٽز تي وري به تنقيد ڪئي ۽ ساڻس ٻيا به ليکڪ شامل ٿي ويا. جيڪڏهن هن مادي جو استعمال هڪ صحيح ثقافتي رواج ٿي پوي ٿو ته پوءِ جنس جي فرق وارين ڳالهين کي به قبولڻو پوندو، پوءِ ڀلي تشدد وارو ڇو نه هجي، پر اهو مادو حقيقت ۾ توهان لاءِ ڪهڙو ڪردار ادا ڪري ٿو؟ طبعي ۽ ماحولياتي دٻاء ۾ جيڪو تشدد جو سبب ٿئي ٿو، اهو مادو ماورائي حيثيت جو حامل آهي ڇو ته جڏهن تجزياتي انگ اکر گهٽجن ٿا ته ان وقت انهيءَ مادي جي ماورائي حيثيت اجاگر ٿئي ٿي. 1935ع کان وٺي جڏهن اهو جنسي مادو حاصل ڪيو ويو هو تڏهن کان مادي جي تبديلي وارو علاج هلندو اچي. عورتن جي ڀيٽ ۾ مردن متعلق تحقيق وڌيڪ ٿئي پئي هي مردانو جنسي مادو مردانه جزن مان ٺهي ٿو جيڪي جزا هڪ قسم جي چربي اسٽيروئڊس (Steroids) مان ٺهن ٿا. مرد توڙي عورتون اهي مادا پيدا ڪن ٿا. مرد خصين ۽ ايڊرنل غدودن ۾ ۽ عورتون ايڊرينل غدودن ۽ ٻچي داني ۾ پيدا ڪن ٿيون. مردن ۾ اهو مادو تمام گهڻو يعني رت پِلازِما جي هڪ ڊيسي لٽر جي نسبت 260 کان 1000 نينوگرام پيدا ٿئي ٿو جڏهن ته عورتن ۾ اهو فقط 15 کان 70 نينوگرام پيدا ٿئي ٿو.
مختلف ماڻهن ۾ هن مادي جي پيدا ٿيڻ جو مقدار گهٽ وڌ ٿئي ٿو. ڪن ماڻهن ۾ مادو جزب ڪندڙ گهرڙا گهڻا ٿين ٿا، تنهن سبب گهڻو مادو جذب ٿيو وڃي ان جي باوجود گهٽ ۾ گهٽ درجي تي رهندي به مرد جنسي گهرج ۽ ٻين فائدن لاءِ مادي جي پنهنجي ٺهيل مقدار مان پورائو ڪري ٿو وڃي. صحتمند مردن ۾ مقدار جو فرق ڏينهن دوران ٿئي ٿو. ان جو عروج صبح 8 بجي هوندو اهي. ڇو ته مرد عموماً جنسي ڪيفيت ۾ صبح جو جاڳن ٿا ۽ رات جو سُمهڻ کان ٿورو اڳ ۾ اها ڪيفيت تقريباً ختم هوندي اٿن. جنسي مادو ڇوڪرن کي عملي طور تي رحم ۾ موجود (ڪچن) ٻارن جهڙو ڪريو ڇڏي. حمل رسڻ کانپوءِ ڪيترائي هفتا ان حمل واري مادي ۾ جنسي عمل نه ٿيندو آهي، ڇهين هفتي دوران Y ڪروموسوم حرڪت ۾ اچن ٿا جيڪي ٽيسٽوسٽيرون جي اضافي جو سبب ٿين ٿا ٻين ڳالهين کان سواءِ اهو جنسي مادو آلت ۽ خصين جي بناوت سندن چرپر جي عمل ۾ ڪم اچي ٿو. بلوغت دوران سندن آواز ڳرو ٿئي ٿو، ڏاڙهي، بغل ۽ جنسي عضون تي وار پيدا ٿين ٿا ۽ بدن جي سمورن مشڪن ۾ واڌ ٿئي ٿي سا انهيءَ جنسي مادي سان ٿئي ٿي. سن بلوغت دوران جنسي مادو ٻه هزار نينوگرام تائين وڌي سگهي ٿو. جيڪو سندن وضاحت لاءِ مددگار ٿي سگهي ٿو. هن جنسي مادي جو آسان استعمال ڪلبن ۽ آکاڙن ۾ ويندڙ ڇوڪرن ۾ حسد ۽ ساڙ جو سبب ٿي سگهي ٿو. منجهائن گهڻا اهڙا ڪو نه آهن جيڪي انهيءَ مادي جي کوٽ بابت سوچين ۽ جائز طريقي سان ڊاڪٽرن وٽان انجو پورائو ڪن پر 20 سال جي لڳ ڀڳ عمر وارن ڇوڪرن ۾ غلط ۽ ناجائز طريقن اختيار ڪرڻ جو گهڻو رجحان آهي. اُهي ڇوڪرا وڌيڪ طاقتور مادن جي حيران ڪندڙ ڳالهين جو شڪار آهن ته فلاڻي دوا اڳوڻي کان وڌيڪ سٺي آهي. خاص ڪري سن بلوغ ڇوڪرن ۾ نه فقط چمڙي جي بيماري ۽ ببن جي واڌ جي خرابي آهي، پر سندن هڏن جي نشو نما بند ٿي وڃي ٿي. جڏهن ته اهي زندگيءَ جي اهڙي جذباتي عمر مان گذري رهيا آهن. جنهن کين خطرن کان صفا لاپرواهه ڪري ڇڏيو آهي سو وڏي عمر وارن مردن ۾ ضروري ناهي ته جنسي مادي جي گهڻائي غدودن جي ڪينسر جو سبب ٿئي پر ٿي سگهي ٿو ته جيڪڏهن ٽيومر سرجيل هوندو ته انهي واڌ جو سبب ٿي سگهي ٿو. ڇو جو بيماريءَ جو مٿئين درجي ۾ علاج ڪيميائي طريقي سان بيماري واري جسم جي حصي کي ناڪاره ۽ بيحس (Castrate) ڪيو وڃي ٿو. امير ماڻهو مردانه جنسي مادي جي استعمال بابت سڀني کان اڳتي ۽ آگاهه هوندا آهن. اهي ماڻهو جنسي قوت ۾ اضافي بابت ڳالهين ۾ مبالغو ڪن ٿا. اهڙيون ڳالهيون سادن سودن ماڻهن تي به اثر ڪن ٿيون. خاص ڪري اهڙن ماڻهن تي جيڪي ٻار ڄڻڻ چاهيندا آهن. ٿي سگهي ٿو ته سندن قوت سو سيڪڙو بحال ٿئي.
مردن جو اهو گروپ جنسياتي انقلاب مان پيدا ٿيو آهي. اهي پنهنجي سڃاڻپ شهوتي حيوان طور ڪن ٿا ۽ انهيءَ عمل کي ڪڏهن به ڇڏڻ نٿا چاهين. هر ماڻهو چاهيندو آهي ته 20 يا 30 سال عمر وارو ٻار ٿي پوان ته چڱو. ڪجهه محقق مردن ۾ جنسياتي وقفي واري خيال بابت ڏاڍا ڳنڀير آهن سندن چوڻ آهي ته هڪڙي پريشاني آلت جي ڍرائي (سختيءَ جو خاتمو) جسماني تبديلي جي سلسلي جو اهڃاڻ آهي. جنهن جو سبب 50 سال عمر کان پوءِ هارمون ۽ ٽيسٽوسٽيسرون جي کوٽ پيدا ٿيڻ هوندو آهي. اسان کي اهو قبول ڪرڻو پوندو ته ٽيسٽوسٽيرون جي کوٽ رت جي وهڪري جي گهٽتائي نفسياتي ۽ سماجي تبديليءَ سان پڻ منسلڪ آهي. فقط ائين سمجهڻ ته اينڊروجين جي کوٽ جو پورائو ٽيسٽوسٽيرون جي استعمال سان ٿي ويندو ته اهو ائين نه ٿيندو. وقت جي گُذرڻ سان به ڪا گارنٽي نٿي ملي ته ڪنهن شخص ۾ ٽيسٽوسٽيرون ايتري حد تائين ڪو نه گهٽبو جو اهو شخص عمر جي وچئين حصي تائين پهچي محسوس ڪري.
اهي وچٿري عمر وارا ماڻهو جن پنهنجو باڊي وزن 20 سالن جي عمر وارو ساڳيو برقرار رکيو آهي. انهن ۾ ٿي سگهي ٿو ته نه گهٽجي. پر جيڪي اوور ويٽ آهن انهن ۾ ٽيسٽوسٽيرون ليول جي گهٽجڻ جو رجحان موجود رهي ٿو. هن جو مطلب هي آهي ته ٿي سگهي ٿو ته بدمعاش جوڙي جو آواز گهٽيو هجي هڪ دفعو توهان ٽيسٽوسٽيرون، لبيڊو ۽ مشڪن واري مادي جي تعلق کان گذري وڃو ته پوءِ انهيءَ مادي جي فائدن کي ثابت ڪرڻ ڏکيو ٿيو پوي جيتوڻيڪ انهن ڳالهين ٻڌڻ ۾ دلچسپي گهٽ نه هوندي آهي. ڦڏو فساد، جهيڙو ۽ مقابلو ڪرڻ وارن رجحانن پيدا ڪرڻ ۾ هن مادي جو ڪهڙو ڪردار آهي؟ جيڪي ماڻهو اهو مادو سئي وسيلي استعمال ڪن ٿا ٻڌائين ٿا ته وزن وٺڻ کانپوءِ پهرين شروعاتي ڏينهن ۾ جڏهن منجهن ٽي ليول زياده هوندي آهي ان وقت اعتماد وڌي وڃي ٿو. جوش گهڻو هوندو آهي. منجهن ٻهڪ ۽ مهڪ به ٿئي ٿي ته هو بيچين پڻ رهن ٿا.
انسان ۽ جانورن تي تجربن مان ظاهر ٿيو آهي ته انهيءَ مادي ۽ ڦڏي فساد ۽ تشدد جو هٿ ۾ هٿ رهيو آهي. خصي ڪندي ڪندي به توهان کي هڪ هڪ جنسياتي عنصر ملي وڃي ٿو. سئي وسيلي خصي جانور ۾ ٽي (T) ليول وڌائڻ سان اهو شينهن وانگر جوهر ڏيکاري ٿو. مردن جي هڪ جائزي دوران جڏهن منجهن انهيءَ مادي جي مقدار کي گهٽايو ويو ته منجهن لبيدو ۽ زورآور مزاج گهٽجي ويو پر وري جڏهن انهيءَ مادي جو 20 سيڪڙو ڏنو ويو ته منجهن حاوي رهڻ واري قوت توڙي آلت جي سختي ساڳي سِطح تي چڙهي ويئي جتان گهٽجڻ شروع ٿي هئي. اهو ڄاڻائي ٿو ته جنهن ڳالهه جي اسان کي خبر آهي ان جي ضرورت گهٽ آهي. ٻين اڀياسن ڏيکاريو آهي ته جن مردن ۾ قدرتي طور ٽي (T) ليول گهڻي آهي اهي وڌيڪ سرڪش ۽ فسادي آهن ۽ سندن ڀيٽ ۾ گهٽ ٽي ليول وارا مرد سياڻا آهن. تحقيق ڪندڙن کي يقين آهي ته انهي مادي جو تعلق مرد جي ڪيترن ئي مزاجن ۽ طبيتن سان آهي.
انهيءَ مادي جي شراڪت ماڻهو جي برجستگي ۽ سندس خيال جي مرڪز يا دائري ۾ آهي. سائنسي برادري لاءِ اهو ممڪن آهي ته اهي هن مادي بابت اهڙي نرالي نتيجي لاءِ فقط انهي لاءِ نه گڏجن ته تحقيق محدود آهي پر انهيءَ لاءِ گڏ ٿين، ڇو ته انساني رجحان تمام گهرا آهن، جي ڪڏهن اسين انهيءَ وقت موڙ کائون ٿا جنهن وقت اهو مادو وڌيڪ نئون ٿيڻ جوڳو وسيلو ڪري ڳڻيو ته ٿي سگهي ته اسان سڀئي انهيءَ مادي کي وڌيڪ چٽي نموني واضح ڪري سگهون ته اهو مادو اڃا وڌيڪ ڪهڙا عجيب ڪرتب ڪري سگهي ٿو. جنهن معاشري ۾ مردانگي جي معنيٰ قبضي ڪرڻ، ظلم ڪرڻ واري خاصيت آهي، اتي جيڪڏهن ماڻهو انهيءَ مادي بابت سوالن جي جواب لاءِ نهاريندو ته اهي فقط سندس لاءِ ئي هوندا. تنهن ڪري اهي گهڻو ڪري مايوس رهن ٿا. هڪ شيءِ جنهن بابت يقين آهي اها هيءَ ته مردانگي جو جوهر رت واري ڪنهن خسيس جزي کان هميشه وڌيڪ پيچيده ۽ اهميت وارو ئي هوندو.