پل جو ڪوئي ڀلي پَتو ڪونهي
وقت ٿيندو ڪڏهن ٻُڍو ڪونهي
تون به هن شهر کي سڃاڻين ٿو
ڪا گِهٽي موڙُ ڪو ڳُجهو ڪونهي
چاندنيءَ توکي مون کي هِرکايو
تو ڏٺو در اُماس جو ڪونهي
کوُهه ڳولهي لڌو مِٺو آ هُنَ
سمنڊَ مان کيس آسرو ڪونهي
تُنهنجي ٿالهي به ٿي وئي ڇاڻي
سڀ ڇَڻي ويا اصول ڪو ڪونهي
هاڻِ گونگو به بڙبڙيو ٿي پيو
زخم شايد سندس ڇُٽو ڪونهي
کِلَ ڏڪايو وجود ساري کي
ايترو لُطف اوتبو ڪونهي
ڪِن ڏٺا تارا ڪِن ڪي ٽانڊاڻا
دل جو شعلو ته ڪنهن ڏٺو ڪونهي