سهڪيِ ساڻو ساههُ،
جيءَ ۾ ٽانڊا ٿا ٻرن.
ماڻهوءَ تي آ ڪونه اڄ، ماڻهوءَ جو ويساههُ.
جيءَ ۾ ٽانڊا ٿا ٻرن.
ٻيڙا ٿو ٻوڙي وجهي، آهي سمنڊاَٿاههُ.
جيءَ ۾ ٽانڊا ٿا ٻرن.
گل ته ٽڙيا ها چوڄ مان، مالهيءَ ڪيا تباههُ.
جيءَ ۾ ٽانڊا ٿا ٻرن.
هٿ نٿو هٿ کي ڏسي، چؤڌاري اونداههُ.
جيءَ ۾ ٽانڊا ٿا ٻرن.
حرفت سان ڪانئر بڻيو، مانجهي مرد ملاحُ.
جيءَ ۾ ٽانڊا ٿا ٻرن.
ڳالهه ڪرڻ انصاف جي، آهي ڄڻڪ گناههُ.
جيءَ ۾ ٽانڊا ٿا ٻرن.