کڻي امّيدون هوُ ڪيڏيون اچي ٿو
اکين جي رنگ سان تن کي رڱي ٿو
رکي ٿو ظابطو ڪيڏو نه ڄڀ تي
جڏهن منصوبو ڪو من ۾ گهڙي ٿو
اٿس هڪ چاهنا اُڀ کي ڇهڻ جي
جڏهن ڪو پير ڌرتيءَ تي ڌري ٿو
ڪري ناڪار پڻ ڪنهن مرڪ سان ٿو
ائين رشتن کي ڪجهه ڏيندو رهي ٿو
وڃي ٽيڪڻ مٿو هر روز ٿو هوُ
لڳي ٿوڪنهن نه ڪنهن ڊپ کان ڊڄي ٿو
اٿس ڀڳوان تي ويساهه اهڙو
رڳو ڪنهن باس جو سؤدو ڪري ٿو
رهي چپ چاپ ۾ ٻڌندو هميشهه
نه دل جي ڳالهه ڪا پنهنجي سَلي ٿو