لُڏن ڪُڏن ۽ ڳائن ڇوليون
ڏيکارن ٿيون ڦاٽل چوليون
خوشبوءِ جهڙا انگ اُنهن جا
لڳنديون آهن ٻاليون ڀوليون
کؤنس ڪري ٿي هوا جڏهن ڀي
ڦهلائن هوُ اڀ ڏي جهوليون
ٿورو مرڪي منهن ڏيکاري
هر ڪنهن سان ڪن مؤج الوليون
سمجهي ويندين سؤليون آهن
حسن عشق جون سهڻيون ٻوليون
سانت سمنڊ کي ڇڏن ولوڙي
سونهري لهرن جون ٽوليون
جڳ ماڻيون تون پڻ ماڻي وٺ
ڪائنات جون اهي پروليون