جڳ ته چاهي رڳو ٿو وٺڻ ئي وٺڻ
تون سکيو آهين هردم ڏيڻ ئي ڏيڻ
بس اکين ۾ هئا پيچرا پيچرا
ڀاڳ پيرن جي ۾ هو هلڻ ئي هلڻ
ڳالهه ڪنهن جي ٻڌين ٿو ڪٿي غؤر سان
تنهنجي فطرت ۾ آهي ڏُکڻ ئي ڏُکڻ
زندگي ڄڻ ٿي ڪائي طوائف لڳي
وقت تو کي اچي ٿو نَچڻ ئي نَچڻ
ڪونه آتي فقط هئي ملڻ لءِ ندي
سمنڊ جي دل ۾ پڻ هو لُڇڻ ئي لُڇڻ
هل هلي ٿا هوا سان رکون دوستي
ٿو وڻي هاڻي هِت هُت رُلڻ ئي رلڻ
آرسيءَ کي اکين اڄ چئي ئي ڏنو
ائن وڻي ڪونه مون ڏي ڏِسڻ ئي ڏسڻ