سج سان اکيون ملائن ويٺا
ڄڻ ته پاڻ سان پائن ويٺا
ايندي شام اکيون ٻوُٽيندا
سورج مُکي سڏائن ويٺا
لفظ ڪتابن جي بوجي کان
عرصي کان ٻاڏائن ويٺا
هٿ جوڙي بيٺي آزادي
سڀئي جشن ملهائن ويٺا
هڪڙي مند سياري جي ٻيو
سّناٽا به ڏڪائن ويٺا
مستقبل جا سپنا سانڍي
باسڻ سڀ ٽڪرائن ويٺا
پينگهو هاڻي گهر کان ٻاهر
دک غم کيس ستائن ويٺا