هِن وقت جي وهنوارَ جي بس ڳالهه ڇڏي ڏي
سچ ڪوڙ جي مقدارَ جي بس ڳالهه ڇڏي ڏي
هر چيز وڪامي ٿي، وٺڻ چاهين ڀلي وٺ
بازار جي اگههَ پارَ جي بس ڳالهه ڇڏي ڏي
بادل به وسن سمنڊ مٿان ڌرتي ڇڏي ٺوٺ
حقدار گهنهگار جي بس ڳالهه ڇڏي ڏي
هن دؤر ۾ مظلوم ۽ ظالم به ڏٺاسين
مجبوُرَ، زميدارَ جي بس ڳالهه ڇڏي ڏي
آزاد پَکي کوڙ مٺي لات لنون ٿا
پرڪونج جي ڪڻڪارَ جي بس ڳالهه ڇڏي ڏي
تو پاڻ کنئي ڪونه ڪڏهن سر تي تغاري
محتاج سان سهڪارَ جي بس ڳالهه ڇڏي ڏي
سڀ اوٽ وٺي ڏاڍ جي ڏاڍا ٿي پون ٿا
هِن بي تڪي سنسارَ جي بس ڳالهه ڇڏي ڏي