چنڊ کي چئو ماحول خطرناڪ مان لنگهي اچي،
ستارن تي پير رکي عرش پاڪ مان لنگهي اچي،
تــون پنهنجا وار کـولي ڳوٺ ۾ اِهو رواج نه وجهه،
ڦڻي جو اشارو ڏي سڳي ڪاڪ مان لنگهي اچي،
منهنجي جسم تي هاڻي قبضو ڪري تون ڇا ڪندين،
ڇڏ ته نئون ماڻهو ڪو دل جي تاڪ مان لنگهي اچي،
منهنجي محبت کائڻ لاءِ اڄ پرينءَ ٿيو راضي آهي،
ڪاش ماڻا ڇڏي عشق خوراڪ مان لنگهي اچي،
چنڊ پکين کان پيو هـــــــرڻ جي عُـــــــمر پُڇي،
ٻڌائڻ لاءِ شل انڊلٺ سونهن جي ٿاڪ مان لنگهي اچي،
تيسين تون وڻن سان مٺيون مٺيون ڳالهيون ڪر،
جيسين تولاءِ اي دل ڪا دوا خاڪ مان لنگهي اچي.