چنڊ ڪنهن جي عشق ۾ روڳي آهي
سونهن ته تنهنجي ساراهه جوڳي آهي،
چــــــميون خساري ۾ وينديو ن هليون،
ڪاوڙ ۾ ڪنهن ڌرتي لوڏي آهي،
سونهن به حُسن جي وڏي دشمن آهي،
پکين پنهنجي حياتي ڀوڳي آهي،
آسمان اندر ئي انڊلٺ مري وئي،
جنهن کي بارش هنئين دوڳي آهي،
وقت جو قدر ڪرڻ تون سِک پرين،
تولاءِ ڀاڪـــر بيٺو کوٽـــي آهي،
توکان دوري حيرت انگيز لڳي ٿي،
مرڪي سامهون مٽي مينهوڳي آهي،
هاڻي ڀلي پرين تون عيش ڪر،
مــــــون دل ڏني توکي آئوڳي آهي،