توکي ته الائي ڇا ڇا پرينءَ وڻندو آ، مونکي سنڌ جي ساواڻ وڻندي آهي،
پکين جون دليون به درد رکن ٿيون، پکين جون اکيون به سپنا ڏسن ٿيون،
پکين کي پرهه جي هير وڻندي آ، پکين کي شام جي لالاڻ وڻندي آهي،
نڪن ۾ نظر نٿي اچي ڦلڙيءَ ڪا، نڪي چپن تي آ مُرڪ ڪا مٺڙي،
آ وڏي ويچار ۾ هي دلڙي جنهن کي سڳين جي سرهاڻ وڻندي آهي
وري جي هت ٿين پيدا گهر ۾ روپلا وڌي وڃن وري اسان جا يار حوصلا،
ڪڪرن جي ٻکن ۾ ڪن وڄون تجلا، مارن کي ڀٽن جي آلاڻ وڻندي آهي،
ڪڏهن لاڙ ۾ وڏو مزو هوندو هو، ڌنار ڀٽائيءَ جا بيت پيا چوندا هئا،
مير محمد* جو نڙ پيو وڄندو هو، ساروڻين جي سا پراڻ وڻندي آهي،
آهي اکين ۾ آس ڪــــــا جاڳي، وري سنڌ سُکي ٿئي ساڳي،
ڀٽ جو ڀٽائيءَ ڳائي ڀاڳي* دل جي اميدن کي مهراڻ وڻندي آ.
* مير محمد لنڊ ڏانهن اشارو
* مائي ڀاڳي ڏانهن اشارو