سُرو چڙهي آيو هاڻ ڀانڊن تي آهي
بک سُتي پئي هاري جي آنڊن تي آهي،
تون تئو لاهـــــــي ڪيڏانهن پئي وڃين،
چنڊ هٿ سيڪـــــڻ آيو ٽانڊن تي آهي،
تو ۾ آسمان تڏهن پــــــيو تڪڙو نهاري،
تنهنجو منهن چنڊ جي مهانڊن تي آهي،
منهنجي شاعري رات پنهنجي پرن تي کڻي،
پکين اُڇــــــــــــلي تنهنجي پڊن تي آهي،
ايترو ڳرو آ جو ماڪوڙن کان کڄي نٿو،
پــــــــــــيار بيهوش پيو کارانڊن تي آهي،
پاڻ شاعري ۾ ڪوڙ ڪريون ڪونه،
ڊيل آنو لاٿو اُڏري وانڊن تي آهي.