آئون به چوان چنڊ کي ڇـــاجي ڀرتي آهي
تنهنجي پـــيرن هيٺان پــــوري ڌرتي آهي،
هن ماڻهو جا مون تي لکين احسان آهن،
ذات کان هٽي هن دل منهنجي ورتي آهي،
روزگار جي تلاش ۾ ست سمنڊ مٽي ويس،
پويان لاڙ کـــي ڇو ٿي منهنجي ڳڻتي آهي،
سانوڻ سڀ گهٽيون باهه جون بند ڪندو،
رڻ سان وڏي مشڪل سان بارش پرتي آهي،
بنا گهرائڻ جي تارا مون ۾ ٿا گهڙيو اچن،
آسمان ســـــــان منهنجو عشق قدرتي آهي،
چهنبن ۾ گلاب کڻي وطن خوشبو ڪندا،
ايتري اسان جــــــــــي پـــکين ۾ ڦڙتي آهي،
ڏسون ته ڪـير ٿو ٻنهي مان ڇيڙو ڪري،
هوءُ به ضديلي آهــــي چنڊ به شرطي آهي.