آسمان تي وڃڻ جو شوق جــاڳيو وري آهي
پر ڇا ڪجي زندگي! چنڊ جي لت ڳري آهي،
زمين کي اڃا تائين هوش ڪـــــون آيو آهي،
ٻڌائي تنهنجي هٿن مان ماني ڪيئن ڪري آهي؟
هُن جي ڦوڪن جو اثر ڪاٺين جو ويري نڪتو،
بارش جــــــــــي مند ۾ باهه ٽَل سان ٻري آهي،
اڏام کان اڳ ۾ اٿن، ڪارو ڇيلو صدقو ڪيو،
رت ڏسي شامت ڪــــــــــــا جهاز تان ٽري آهي،
ڪيئن وســــاريان توکي گورک هل جهڙا پرين،
وڇــــــــــوڙو تنهنجو ڄڻ ٽانڊي جي ڄري آهي،
پنهنجي ملڪ ۾ ڪهڙي پاڻي جي کوٽ آهي،
دل منهنجي ڇڏي تو اڄ ڇو ڪري گري آهي،
سمنڊ ڪاوڙ ۾ ڳاڙهو ٿي تنهنجي ڳوٺ پيو اچي،
هوا تو گهر ۾ رکـي غلطي ڪئي چـــــــري آهي.