نانگ مِٽي کـــــــــــائيندو تري ڪونهي
مور ڪڏهن به ٻوليندو هري ڪونهي،
ماڻهن جا شڪ هرڻ جا آنڊا ٿي سُڪندا،
مون تولاءِ ڏٺو منهن ڪري ڪونهي،
کڙکٻيتا ڄميا ئي پُــــــــــــراڻ تـي آهن،
چنڊ اُڀريو ته بوڙينڊو پري ڪــــــونهي،
اڄ هنگلاج پيو بـــــــــارش ۾ وِهنجي،
احتجاج ڪيو ان جي کري ڪونهي،
قيامت ۾ ســـــــزا سمنڊ کي به ايندي،
رڳو ڏوهه ڪيو يار ٺــــــري ڪونهي،
ڪــــونجن جي ڄڃ رِڻ مان اچي پئي،
جبل ڇـــــــو رکيو پاڻي ڀري ڪونهي،
سج مونسان ڪڏهن ڪوڙ نه ڳالهائيندو،
پرينءَ جي منهن تي مرڪ اڄ ذري ڪونهي،