وري نئين شخص ڪئي شِرڪت آهي
چنڊ پيار ۾ ڪـــــــــيڏي برڪت آهي،
چانڊوڪي چهنڊڙيون ڇــــــو ٿي هڻي،
اِها سڄي شـــاعري جي حرڪت آهي،
چنيسر جي قبر تي رات هــــــــــرڻ سُتو،
قُـــــــــــبي ۾ بند دودي جي تُربت آهي،
چنڊ ڀلي وڃــــي پنهنجي گهر ۾ ويهي،
تو منهن تي ڇا ته ڪـــئي مرمت آهي،
مهڪ جو عشق ڪــــاڪ سان آهي،
جنهن کي پياري سنڌ جي غــربت آهي،
ٻيو گلاس آئون ڪيئن ڪونه پيئندس،
تو هٿ ســـــــــان ٺاهي اڄ شربت آهي،
ڪڏهن ڪڏهن سِڪ مان ساريو ٿا،
اِها اوهان جي پرينءَ جي قـــــربت آهي.