سهڻي کي جڏهن ٿي سڏي دلبري
درياءَ ۾ تڏهن ٿــــــــي ٻڏي دلبري،
سمنڊ تي سُندر پيار ٿو ســـــوچي،
ٻيڙين ۾ جڏهن ٿـــــي لڏي دلبري،
سنڌ سونهن سا آ سدائين وهنتل،
ڪاش چنڊ به ڪا اڏي دلبري،
لڙڪ اگهي استقبال ڪندس،
سنڀرائي تون به سج وڏي دلبري،
پريشان ٿي هوا کان پوپٽ پڇن ٿا،
ڪــير گلن ۾ ويو گڏي دلبري،
هو لــــغڙ اڏائي هيٺ لهي وئي،
وئي ڇت تي ڪا ڇڏي دلبري.
وري تيز لهرون ڏسن ڪو تماشو،
ڪچي گهڙي تي اڄ ڪُڏي دلبري.