ڪڏهن ويران ڪڏهن رونق شادي حال جيان
زندگي گُـــــــــــزري رهي آهي منهنجي بال جيان،
نامعلوم هنڌ تي منهنجون اکيون کوليون ويون،
پتو نه پيو ڪـــــٿي آهيان پڙيءَ جي مال جيان،
توبه مونکي پنهنجي من مان هيٺ ڪيرائي ڇڏيو،
گهوڙي جي پيرن ۾ لڳل جــــــــــــاني نال جيان،
سڀ کان پهرين چـــــوڙيون ڪنهن ايجاد ڪيون،
موئن جي دڙي ٽپا ڏنا هــــــــــرڻ جي ڇال جيان،
وڻن کي پير هجن ته پنهنجي گهر وٺــــــــــي وڃان،
نوان ڪـــــــــپڙا پارايان تن کي پنهنجي زال جيان،
توکي به ذهن تي هــــــــــــــروڀـــرو کڻيو پيو هلان،
جواني ۾ ڇــــــــــــــاتي تي بند دل جي وال جيان،
منهنجي شــــاعري پڙهي اوهان به اها دعا گهرو،
سنڌ سڄي آباد هــــــــــــــــــــجي قلندر لال جيان.