اسان جي نينهن جو نوحو
نه ڪنهن ڄاتو نه ڪنهن ڳاتو،
اسان جي ساھُ ۾ سُڏڪا،
ازل جي سوکڙي آهن
اسان جي اک ۾ الڪا
ازل جي سوکڙي آهن
اسان وٽ پور ۽ پٽڪا
ازل جي سوکڙي آهن
دکن جا جيءَ ۾ جهٽڪا،
ازل جي سوکڙي آھن،
الائي ڪنهنجا هي کٽڪا؟
ازل جي سوکڙي آھن،
اسان جي نينهن جو ناتو،
نه ڪنهن ڄاتو نه ڪنهن ڳاتو !
اسان جا نيڻ آلا هن ،
شڪايت ناهي پر ڪنهن کان،
پٿون هن پيرڙا پنهنجا،
نه ڏينديس ويڻ واٽن کي،
کڻون ٿا ساھ جي سوڳي،
لکي جا ليک ٿا لوڙيون،
لکيو جي لوح ۾ لالڻ،
نه چاهيندي قبوليو سين،
ذري تڙپڻ ذري مرڪڻ،
اسان جي ڀاڳ جو ڀاڱو،
نه ڪو ڄاڻي نه ڪو سمجهي!
اسان جو ڏيل، ڏينهنڙا ڏون!
اسان جي نينهن جو نوحو،
نه ڪنهن ڄاتو نه ڪنهن ڳاتو!
اسان جي نيهن جو نوحو
نه ڪنهن ڄاتو، نه ڪنهن ڳاتو
اسان جو ساهه سختين ۾
اسان جي واٽَ ويڙهاندي،
اسان جو ساهه جنمن کان
اڪيلو هو اڪيلو آ،
اسان جي بات ڀورائي،
اسان جي ڏات ڏيئاٽيون،
پريشانيون گهڻيون گهاٽيون،
الائي ڪيئن هن ڪاٽيون!؟
اسان ۾ سور جي دنيا،
اها ئي نور جي دنيا،
پرينءَ جي پور جي دنيا،
دلي دستور جي دنيا،
اسان راھِ الستي هون،
اسان مستان مستي هون،
اسان جي نينهن جو نوحو
نه ڪنهن ڄاتو نه ڪنهن ڳاتو!