غمن جي چوٽ انبر تي
مگر هن حال جي پارت،
هجئي پيارا! نه ڀلجان تون،
گذاريا ساٿ ۾ جيڪي،
حياتيءَ جا سمورا پل،
سلهاڙي ساهه ۾ رکجان،
اُهي سارون هلي توکي،
هزارين آٿتون ڏينديون،
جڏهن تون هيڪلو هوندين
غمن جي چوٽ انبر تي،
تڏهن سارون ٻري پونديون،
وري توڏي وري پونديون،
ڀريندين ساهه ٿڌڙا تون،
تڪيندين ڀونءِ جي چپ کي،
سڏيندين ساعتون پيارا!
اُهي جيڪي گذاريون تو،