چار پهر هي دم جي دنيا؟
ڇو هاريان مان همت هٿ سان!؟
خود غرضيءَ لئه ڳوڙها هاري،
ڇو مان دل کي غم پارايان!؟
هو ته اهو انسان اڀاڳو،
پنهنجو رب ويساري ويٺو،
تنهن مون کي به ويساريو آ
ڳڻتي ڇاجي روئڻ ڇاجو،
اندر سڀ جو ازلي آ جو،
چار پهر هي دم جي دنيا؟
بهتر آهي پاڻ سڃاڻان،
پاڻ لڪائي پاڻ کي ووڙيان،
پاڻ ڏسان مان پاڻ وڃائي،
ورندو سڀ ڪجهه پاڻ ڪمائي،
ورندو سڀ ڪجهه پاڻ ڪمائي،