ڌرتي جيجل ماٺ رهي ٿي
ڄاڻان آنءُ سڃاڻان پيئي،
ها مان ڀومي ڀاڳونديءَ جي،
نيازي نينهن ڀري ڀي ڄاڻان!
انبر! تو وٽ آڪڙ آھي،
ڪوڙي ريت رواجي جڳ ۾،
جيئن ڪو مرد مڃائي مڙسي،
ماري بيڏوھ ناري زاري،
ڌرتي منهنجي ماءُ جيان آ،
سوريتي هر جاءِ سٻاجهي،
انبر ! توکي رعب رهي ٿو،
گوڙ ڪرين ٿو مردن وانگي،
ڌرتي جيجل ماٺ رهي ٿي،
بيوس بڻيل ڄٽ پٽ آڏو ،
انبر! ڏاڍي مرد جيان تون،
ڌرتي پر مون ماٺ ڏٺي آ.