ڏينهن يادن جا
ڀڄي ٿو چاهه جو چولو،
ٿئي احساس ٿو ڏاڍو،
ته جيون ڪو نه آ سولو،
اکين تي بار اوسيئڙا،
پراڻو پيار اوسيئڙا،
سڄو سنسار اوسيئڙا،
وڃي ڪنهن ساڻ غم اوريون،
سڀئي هن سور ۾ سوگها،
وٿي ڪنهن وٽ ڪٿي آهي،
ٻڌي ڪو حال هر ڪنهن جو!
اچن ٽي چار ٿا ڳوڙها،
ته ڳيتي ڳالهه ويندي آ،
سنڀارون ساهه ۾ آهن،
نگاهون راهه ۾ آهن،
ڏکيا هن ڏينهن يادن جا،
وسن ٿا مينهن يادن جا!