اهو ڪر نه ليکو
اوهان جو ڌڪاريو بچو ڇا اسان ۾،
ٿي حيران ڇاڇا ڏسو ٿا اسان ۾؟
رهيو پاڻ پنهنجو آ تنها اسان ۾،
وڃائي سڄو ڪجهه ٿي بوتا بڻياسين!
الئه ڪيئن جيون اسان آ گذاريو؟
خدائي وساري خدا کي وساريو،
کٽيو ڪين ڪاٿي سدا جيءُ هاريو،
جلائي اسان ديپ دل وارو ٻاريو،
نه دلبر دنيا ۾ اوهان کي وڻياسين!
ڪٿي ڪيئن گهاريو اهو ڪر نه ليکو،
ٻڏي، لوڪ تاريو اهو ڪر نه ليکو،
مصيبت نه ماريو اهو ڪر نه ليکو،
ٿڪي هانءُ هاريو اهو ڪر نه ليکو،
بهارن ۾ پيارا! الئه ڪيئن ڇڻياسين!
ڏنا سور “شاهين” پيارن هٿن سان،
کڻي ماٺ ورتيون وڃون ٿا دڳن سان،
ڪيون ڳالهيون پيا ٿا ڀٽن ۽ برن سان،
اسان پل گذاريا گهڻا دلبرن سان؟
اُهي دم نه ويهي ڪڏهن هت ڳڻياسين.