ليکڪا پاران: مُسافر جو پنڌ اڻ کُٽ!
لفظن جي گودڙيءَ جي نڙيءَ ۾ ڦاٿل اڃايل سَئن، در در واڪا، سوچون روح ۾ اٽڪيل خنجر، جنھن کي جيترو ڪڍڻ جا جتن، ڪجن اوترو اونھو چيريندو وڃي.
ھنن لفظن ۽ سوچن سک ڪرڻ ئي نہ ڏنو، ازل کان ڪيل ويڙھچن جي وچن جيان جنم کان لوھار جي ڪڙيءَ منجهہ ڪڙيءَ جيان سگهارو، نہ ڇڏڻ جھڙو ساٿ، ڏات جي بات ڪرڻ کان ڳوري سلڻ کان مٿي، دل جي بي چيني سماج جا دکدائڪ منظر، رڙندڙ روح، ڪُسجندڙ ڳچيون، وڍجندڙ سسيون، فريبي پنجوڙ ۾ ڦاٿل عوام، آزاديءَ جي اميد ۾ ڳرندڙ قوم ڪيترا سور بي انت پيڙائون!
شايد درد جو ساگر اڃا بہ وشال آھي!
ھي منھنجا لفظ نہ پر سنڌ جي گهايل تاريخ آھن، نسوري سچي تاريخ جيڪا پولارن ۾ انصاف جي اوسيئڙي ۾ رھندي.
ھر ڪالم ڪنھن نہ ڪنھن حادثي جي پس منظر ۾ لکيل آھي ۽ ڪنھن نہ ڪنھن سياسي منظر نامي کي پڌرو ڪندڙ آھي. وڌيڪ ڇا لکجي ڪٺن آھي، پنھنجي لکيل تي وري لکڻ
پنھنجو پورھيو سنڌ کي ارپيم… شل! منھنجي سنڌڙي سدا آباد ۽ قائم رھي ۽ بقا جي جنگ ۾ سوڀاري ٿئي .
ڊاڪٽر حسين مسرت
حيدرآباد، سنڌ.
ڊسمبر 2024ع
Email: haseenmusarat@yahoo.com