ڪافي :: 1
حياتي بَلا ٿي، آ چهٽيس نڙيءَ ۾!
ويس ماس سارو هڏن تي سُڪي ڙي،
گرهه ري ته گهوڙا گجر ٿي گُڪي ڙي،
پيئي سا چوڙيلي، چُرڻ کان چُڪي ڙي،
روئي رتّ ريٽو، سا هر راتڙيءَ ۾،
جلي پئي ڪا جيجل، جهريل جهوپڙيءَ ۾!
نڪا ليڙ آهيس لِڱن تي سڄي ڙي،
بنا اَن داڻي ٿيس بُت ڀڄي ڙي،
سڙي سيءَ اُس ۾ سا ويئي سڄي ڙي،
رهيو مس پَسَهه ٿس وڃي پاپڙيءَ ۾،
جلي پئي ڪا جيجل، جهريل جهوپڙيءَ ۾!
ٽُٽي سَنڌ تنهنجا پيا سَنڌ کان ڙي،
هڄي ويئي سا هاڃن ۾ هنڌ هنڌ کان ڙي،
ڪڙهي ماس ويڙس ڪُلهي ڪنڌ کان ڙي،
وڏا ڊام پئجي ويس ڍونگڙيءَ ۾،
جلي پئي ڪا جيجل، جهريل جهوپڙيءَ ۾!
سوين سور “سرويچ” سِرتي سٺائين،
سدا لڄّ ليڙن ۾ پنهنجي لڪائين،
وڏا ڏاڍن جا هر ڏينهن ڏٺا ئين،
رکيئين سنڌ جو ته به ڀرم ڀونگڙيءَ ۾،
جلي پئي ڪاجيجل، جهريل جهوپڙيءَ ۾!
*