ڪافي :: 9
وطن جا ته وڙڪي گهمون گهيڙ گسڙا،
سڄڻ ساڻ ڳايون وچينءَ ويل ولڙا،
ڪريون ريلڙين ۾ ويهي راند روُند،
وسايو ڙي بادل ٿڌي بوُند بوُند!
وٺون واس وس جا وڃي وِيءَ ور ۾،
مٺا کير ماهيا پِيون ٿاڪ ٿر ۾،
ڪُڏون لِڪلڪوٽي حبيبن سان هوُند،
وسايو ڙي بادل ٿڌي بوُند بوُند!
ٿئي ڏيهه ڏُکيو ته خوشحال سارو،
وري وانگين جو وري شال وارو،
لهي کاهوڙين تان کپت کنونس کوُند،
وسايو ڙي بادل ٿڌي بوُند بوُند!
وڃي سنڌ “سرويچ” سنيگار جي جيئن،
هلي هير هر پار هُٻڪار جي جيئن،
ٿئي سائو ساڻيهه ورن واءُ وَهوُند،
وسايو ڙي بادل ٿڌي بوُند بوُند!
*