نثري نظم: چيٽ باڪس : آخوند عباس
آئون سڀ کان پھرين
پنھنجي تحرير
ڇو توکي ئي ٿو اماڻيان؟
تون ئي تہ آهين،
جنھن وٽ اچڻ سان
لفظ مون تي بعيت ڪندا آهن،
۽ پاڻ
مون کي ارپي ڇڏيندا آهن
يقين مڃ،
تون ئي
منھنجي قلمي سگهہ آهين
ڏس..
اڄ وري لکڻ جو مَنَ ٿيو آهي،
اڄ وري تنھنجي
چيٽ باڪس ۾ آيو آهيان..