تُنهنجي زلف جي بند ڪمند وڌا ; مولانا عبدالغفور ”مفتون“ همايوني
زندان هزارين، مان نه رڳو.
تنهنجي شاهي دسترخوان مٿي،
مهمان هزارين، مان نه رڳو.
ڪيئي گهايل تنهنجي گهُور سندا،
مخمور غفور سُرور سندا،
تنهنجي نور ظهور حضور سندا،
نگران هزارين، مان نه رڳو.
ڪيئي ابرو تيغ شهيد ڪيا،
ڪيئي ناز مزيد مريد ڪيا.
ريءَ ناڻي ديد خريد ڪيا،
قربان هزارين، مان نه رڳو.
تنهنجي جلوي جمال جي عشوه گري،
ڪيا ملڪ مطيع وسيع وري،
ڇا جن ملائڪ حور و پري،
حيران هزارين، مان نه رڳو.
ڪيئي نوڪر چاڪر جمع اڪبر،
ڪيئي خادم آهن خاقان نوڪر،
سوين در تنهنجي تي دارا سڪندر،
دربان هزارين، مان نه رڳو.
ماهه لقا محبوب مٺا،
تنهنجي ناز ادا تان جان فدا،
ٿيا دامنگير امير گدا،
سلطان هزارين، مان نه رڳو.
دلبر پيارا ڪر نُور نظر،
تون ته سرور عالم جن و بشر،
توتان قربان تارا شمس و قمر،
”مفتون“ هزارين، مان نه رڳو.