جنهن لاءِ جُڙي جهان ٿيو... ; فتح فقير
شاهد نبوت تي شجر، پڙهندا ها تسبيحون حجر،
جن مڃيو خيرالبشر، تن دين ۽ ايمان ٿيو.
رب پاڪ ڏنئي رهبري، سيد سچا! تو سروري،
پرور ڏنئي پيغمبري، راضي مٿئه رحمان ٿيو.
راضي مٿس ٿيڙو ربي، آيو محمد عاربي،
هو ٻن جهانن جو نبي، سردار ۽ سلطان ٿيو.
هو اُڀ مٿي اسرار تو، اهو اشارو اظهار تو،
ڪيو معجزو منٺار تو، قمر ڪِري قربان ٿيو.
هينئڙي کي حب حسنين جي، ذي فهم ذي النورين جي،
دلبر نبي دارين جي، نازل مٿس قرآن ٿيو.
برڪت ڀلاري پير جي، مرسل نبيءَ منير جي،
صدقي محمدﷺ مير جي، اُمت مٿي احسان ٿيو.
خاصو ڪيو خلقي خدا، مطلوب مولي مدعا،
ڪرجيءَ ’فتح‘ تنهن تان فدا، جنهن لاءِ جڙي جهان ٿيو.