هُن جي اُلفت کانسواءِ... ; سيد گل محمد شاهه گل بخاري
شال ان جي در اڳيان مون جهڙا عاجز ڀي رهن.
جنهن جي در روح القدس ٿي با ادب حاضر ٿيو،
تنهن جي در تي رب ڪري منهنجو جنازو شل پڙهن.
دل گهري ٿي شال مرسل جي محبت ۾ مران،
جيئن ملائڪ مون کي هن جي عاشقن اندر ڳڻن.
حال آهر دل نڀائي ٿي نبيءَ جي ذڪر سان،
دل جا جذبا ٿا اکين مان وڏ ڦڙي وانگر وسن.
هُن جي الفت کان سواءِ هر بندگي بيڪار آ،
جن کي شڪ آهي اهي کولي حديثن کي پڙهن.
سوز سڪ مان جي صلاتون ٿا محمدﷺ تي پڙهن،
پاڪ پرور جو قسم آ غم انهن جا ٿا لهن.
هن جو هر ڪردار اعليٰ هن جي اعليٰ گفتگو،
هن جي اعليٰ شان کي انسان ڇا سمجهي سگهن.
عاشقن جا قافلا ڪيئي مديني ٿا وڃن،
ڪاش! مون مسڪين کي ڀي پاڻ سان ورتيون وڃن.
هن جو دنيا جي شهنشاهن کان وڌ آ مرتبو،
هن جي در دنيا جا حاڪم عاجزي سان ٿا وڃن.
حسن ۾ هن حسن واري جو نه ثاني ڪو سُجهي،
حسن وارا هن جي آڏو ساهه ٿا قربان ڪن.
”گل بخاري“ زندگي ڀر شل لکي نعتِ نبي،
هن جي ميت تي وري شل نعت خوان نعتون پڙهن.