مان مستانو محمدﷺ جو ; دادن فقير
کُلي ويو آهي رندن لئه، مئي خانو محمدﷺ جو.
مون پيتو آه پُر مئي وارو، پيمانو محمد جو،
نه ٿيندو حشر ۾ مئي نوش بيگانو محمدﷺ جو،
لڳو پيو يادگيرو آهه، روزانو محمدﷺ جو،
فقط پنهنجي زبان تي آههِ افسانو محمدﷺ جو.
مديني ۾ وڃي مان نوڪري ڏيان شاهه شاهان جي،
ٻُهاريان خاڪ ڏاڙهيءَ سان سندس روضُه جي ايوان جي،
نه مستانپ ۾ مون سان آهي، حاجت ڪا زليخان جي،
هوءَ مستاني آ يوسف جي، مان مستانو محمدﷺ جو.
محمدﷺ جي محبت ديس ۾، پرديس ۾ آهي،
طبع خوش مارئي وانگي، کٿيءَ ۾ کيسَ ۾ آهي،
نه هيئن ديوانگي مون وانگي مجنون قيس ۾ آهي،
هو ديوانو آ ليلان جو، مان ديوانو محمدﷺ جو.
نه ڪنهن ڀي اُمتيءَ کي حشر ۾ حضرت وساريندو،
وٺي نالو مگر هڪ هڪ ڪري حضرت پُڪاريندو،
اي ”دادن“ حوضِ ڪوثر جا، ڀري پيالا پياريندو،
وساريو ڪين احسان مسلمانو محمدﷺ جو.