مصطفيٰ جي گر قدم ۾ ; انور هالائي
منهنجي لئه منهنجي لحد جنت ئي جنت ٿي پوي.
زندگي هِت ۽ هُتي گويا وڃي ٿي فخر و ناز،
گر رسول الله جي مون تي عنايت ٿي پوي.
اڄ اسين سڀ ٿا رکون قرآن انهيءَ لئه غالباً،
پنهنجي گهر ۾ طاق جو هو زيب و زينت ٿي پوي.
جي ٿيان محبوب مدني جي سبق تي باعمل،
منهن جي دنيا خواه عقبيٰ ۾ ڪا عظمت ٿي پوي.
اي مسلمان! با عمل ٿي ويسلو تون ڪين رهه،
آهه ممڪن هن گهڙي ۾ هت قيامت ٿي پوي.
ايتري توحيد جي تبليغ ڪر تون ذوق سان،
جستجو ئي حق ۾ حاصل ئي شهادت ٿي پوي.
جي رهين تون مذهب اسلام تي اڄ با عمل،
غالباً برباد منهنجي هر سياست ٿي پوي.
جي محبت مصطفيٰ جو ٿا پين آب حيات،
قطره قطره تن جو آخر بحر وحدت ٿي پوي.
هڪ خدا ۽ هڪ محمدﷺ هڪڙو قرآن رهنما،
جن مڃيو ۽ ڪيو عمل تن لاءِ راحت ٿي پوي.
امتيازي پارسائي جرم ٿيندو در ڪنار،
من قيامت ۾ ڪا شافع جي شفاعت ٿي پوي.
ٿي محمد مصطفيٰﷺ جي عشق ۾ ”انور“ فنا،
اُن جي صدقي من خدا جي توتي رحمت ٿي پوي.