جلال نور احمد شاهه
30 سيپٽمبر 1987ع
ٺٽو
محترم مٺا مٺو سارنگ غلام محمد شال هن ڪوڙي دنيا جون حقيقي خوشيون ماڻين (آمين ثم آمين)
گهڻو عرصو گذريو جو توهان وساري ڇڏيو آهي. ۽ نه وري مون لکيو آهي، پر مون وري به توهان محترمن کي وساريو ڪانهي. تنهنڪري قرب جو قلم کڻي، پريت جي پني تي، پيار جو پيغام موڪلي رهيو آهيان جي قبول پوي ته کڻي جواب ڏججو نه ته.....
يار! اڄڪلهه آئون ڪاليج باقائدگيءَ سان ويندو آهيان ۽ B.A (part.1) جو شاگرد ليکجان پيو. ڪيئن ڇا خيال آهي؟ هن ننڍي عمر ۾ آئون بي.اي جو شاگرد پيو سڏرائجان. اُن مهل مونکي خوشي ٿيندي آهي جڏهن ڪو مونکي بي.اي. جو شاگرد چوندو آهي. يا آئون ڪنهن ٻي کي ٻڌائڻ ۾ فخر محسوس ڪندو آهيان. ٻيو ته اڄڪلهه هتي موسم ڏاڍي سٺي آهي توهان پار موسم ڪيئن آهي؟ ڀاءُ مولا بخش جي طبيعت ڪيئن آهي ۽ سندس والد صاحب مليوَ ته سلام چئجوس. کين اسان جي طرفان دعائون چئجوس، شال خدا پاڪ کين صحت عطا فرمائي. چاچا جي طبيعت ڪيئن آهي؟ غلام مصطفيٰ ۽ غلام مرتضيٰ کي مون ۽ ادا طرفان ڀاڪر پائي زور ڏيئي سلام ۽ دعائون چئجو، تون پاڻ متعلق لکج ته ڇا پيو ڪرين؟ ڪهڙيون سياستون پيون ٿين؟ توهان جو ڄام ساقي ڪهڙا ڦاڙها پيو ماري؟ ممتاز ڀٽو ۽ مون وارو مامون ممتاز عقيلي 11 مهينن جي جيل ڪاٽڻ کان پوءِ هرڻ ماري ٻاهر نڪتا آهن. هاڻي سمجهن ٿا سنڌ ۾ آهن ئي اِهي چند فرنٽ جا ليڊر! پليجو هڪ پاسي، جي ايم سيد ٻي پاسي، توهان وارو ڄام وري ٽي پاسي، اِهي ڄڻ فرنٽ وارن اڳيان ڪجهه نه آهن.
اڙي ها يار! ڪلهه آئون ڪاليج صبح جو ويس ته ڀيڻ مون واري خط ڏنو ته ادي رخسانه کي پوسٽ ڪج، سو مون چيس ته آئون ڪاليج مان ئي پوءِ پوسٽ ڪندم، هن چيو ٺيڪ آهي سو مون پنهنجي رف ڪاپي ۾ وجهي ڇڏيو. لفافو ڪلاس ۾ ڪري پيو، جو هڪ ڇوڪر ذوالفقار علي سهتو جهٽ ڏيئي کڻي ورتو، جنهن تي ادي جو نالو لکيل هو، سو همراه ڏاڍائي ڪري چيو ته تون اسان جي ذات ڀائين کي ٿو خط لکين مون هن کي گهڻو ئي سمجهايو ته اڙي يار آئون نه پر منهنجي گهر مان هي خط ٿو ٻي هڪ ڀيڻ ڏي وڃي پيو، هو نه مڙيو جيئن ته هو مونکان ڏاڍو هو، سو هن ادي جي ائڊريس اتاري ورتي. سو جيڪڏهن هن يعني ذوالفقار علي سهتو يا سندس دوست امير بخش کوسو ٻي ڪنهن فرضي نالي وٽان ادي کي تنگ لاءِ ڪو خط اچي ته انهيءَ کي درگذر ڪري ڇڏيندا. پر سمورو خير و السلام چاچا کي چئجو ته مونکي دعا ڪري ته الله مون کي نماز پڙهڻ جي توفيق عطا فرمائي آمين. چڱو موڪلاڻي.
فقط
جلال شاهه
*
ٺٽو-سنڌ
24جولاءِ 1985ع
محترم پيارا ڀاءُ سارنگ سهتا اسلام عليڪم!
شال خوش رهين (آمين)
يار ڪڏهن ايندين؟ والد صاحب جي طبيعت ڪيئن آهي؟ آپريشن ٿيو؟ يا ٿيندو؟ گهر ۾ ڪونه هوس، ٻه ٽي ڏينهن حيدرآباد ويل هوس. اڄ آيوس ته توهان جي لکيل چِٺي ملي. جواب لکي رهيو آهيان.
خميس ڏينهن هُن (ڪراچي واري) جو اصحابيءَ تي انتظار ڪيوم. پر ڪونه آيا. نه اچڻ جو سبب هڪ اِهو هو جو برسات پئجي رهي هئي ۽ ٻيو ڪراچي جي رستي تي داٻيچي وٽ پُل ٽٽي پئي هئي. تڏهن به ڪافي ماڻهو آيل هئا. اسين ٿوري دير ويهي پوءِ موٽي آياسين. سڀاڻي مهيني جي پهرين خميس (ماهه پهرين خميس، نوچندي جمعرات) آهي. هزارين ماڻهو ايندا. اُميد اٿم ته هو (ڪراچي واري) ايندا. آئون به ڪوشش ڪري ويندس. يار تون هجين ها! ته ڪيترو مزو اچي ها. ڇو تمام گهڻا ماڻهو ايندا.
وڌيڪ سب خير و السلام فقط .
جلال نور احمد شاهه
*