طارق قريشي
حيدرآباد- سنڌ
طارق قريشي جو خط
سارنگ جاني! عرف راوڻ گوشالا!
سهڻين نيرين اکين کي پيار!
جاني! تون اسان کان ناراض ٿي ڪونه ويو هئين، پر پاڻ کي گهُٽ ۽ ٻُوسٽ ۾ محسوس ڪري هليو وئين. اها ڳالهه مون لاءِ ۽ پُنهون (پنٽو ٽيٽالي) لاءِ اطمينان جوڳي آهي. آئون ۽ پنهون ان ڳالهه تي سڄي واٽ (خيرپور کان حيدرآباد) تائين ويچاريندا آياسين ته اسان کان آخر ڪهڙي ڪوتاهي ٿي جو تون ائين ڇڏي هليو وئين.
ائين وڃڻ جو بهرحال تو وٽ حق آهي. ڇو ته اسان وٽ ۽ خاص طور تي مون وٽ دوستن لاءِ هڪ اصول ٺهيل آهي. Friendship means freedom (دوستي معنيٰ آزادي) ۽ آئون اهڙين ننڍڙين، پتڪڙين ۽ سطحي ڳالهين تي ناراض نه ٿيندو آهيان.
آئون Broad minded آهيان، مون وٽ پيار جون وسعتون آهن، ان ڪري آئون دوستن کي محدود نه ڪندو آهيان. تو سکر ۾ جيڪي ڪجهه ڪيو، اُن تي توکي معذرت جي ضرورت ناهي ۽ ها، دوستي ۾ معذرت/مهرباني جهڙا لفظ نه هلندا آهن. دوستي لفظ هڪ ڪائنات آهي ۽ ڪائنات جي آخري حد ڪير به نه ٿو ڄاڻي. پيارا راوڻ! تون حيدرآباد اچ ته ڪچهري ڪريون، اچ ته هڪ ٻئي جي اڳيان پاڻ کوليون. هونئن به مون ته تو ۾ڪا به مصنوعيت ڪونه ڏٺي آهي. تون به جي منهنجي جيءَ ۾ جهاتي پائيندي ته اُتي توکي خلوص نظر ايندو.
بي لوث خلوص- سارنگ! اسان دوست ڇو ٿيا آهيون. (يا ائين چئه ته تقدير پاڻ کي دوست ڇو بنايو آهي؟) ان لاءِ ته پيار ڪريون. پيار ۾ سڀ ڪجهه اچي وڃي ٿو. هڪ ٻئي تان گهور ٿيڻ تائين. شال آئون تنهنجي اميدن تي پورو لهان. شال دوستي لفظ جو رڳو (رشتو ته اڃان به وڏي ڳالهه آهي) مانُ رکي سگهان. مون کي! سارنگ تنهنجي اوتري خلوص جي ضرورت آهي، جيترو تون مونکي ڏئي سگهين. ۽ ها، اوهان / توهان بدران مون کي تون ڪري ڪوٺيندو ڪر ۽ اهو حق مونکي به ڏي. اچڻ جو پروگرام ڏي. آئون تنهنجو انتظار ڪندس. ۽ ها جي ممڪن هجي ته ضراب ۽ فياض کي ڪاهي اچجان. بس مونکي به جڏهن موقعو ملندو ته اچي حاضر ٿيندس بنان حجاب جي. ها، هڪڙي ڳالهه ٻُڌي ڇڏ، خوش رهندو ڪر، ڇو ته خوش رهڻ نه رڳو تنهنجو (۽ هر انسان جو) حق آهي پر اهو فرض پڻ آهي.
سهڻا سارنگ! تون اهو به ذهن ۾ رک ته پيارا ته دنيا ۾ جيئن وڏا وڏا سمنڊ قطرن مان ٺهيا آهن، تيئن هي سماج به اسان جهڙن ننڍڙن ننڍڙن فردن سان ٺهن ٿا. اسان سان ئي سماج آهي. اسان ئي آهيون ته هي سڀ ڪجهه آهي. منهنجي سامهون منهنجي پياري دوست جمن سُوهو جو فوٽو آهي. جمن جو فوٽو توکي سلام ٿو ڏئي، قبول ڪر. مراد، ضراب ۽ فياض کي سلام چئجان. ها تون به قبول ڪجان.
ها، جاني هاڻ خط بند ٿو ڪريان
تنهنجو:
طارق قريشي
تازو قلم! هي تنهنجي لاءِ خط هو. تو الائي ڇو خط نه کنيو هو. هن خط جو جواب توڏي اوڌر ٿيو. ٻيا ڏي حال احوال؟ ڇاڻي بازي جاري آهي نه؟ ها، شاباش، آئون، توهان يارن جي سڪ ۾ ممڪن آهي ته 26 يا 27 ڊسمبر تي اچان.