اسلام آباد جي ٿڌ ۽ ڪتاب
اسلام آباد جي موسم هونئن به سرد ئي آهي. اسلام آباد، جتي لاءِ اهو مشهور آهي ۽ مون سوڌو سنڌ جا ڪيترا ئي ليکڪ اهو پنهنجن مضمونن ۽ ڪتابن ۾ به لکي چڪا آهن ته اسلام آباد اهڙو شهر آهي، جتي هر وقت اهو ذهن ۾ رکي گهمجي ته:
موسم کا اعتبار نهين
درخت ڦلدار نهين
راستي هموار نهين
لوگ وفارار نهين
کوئي کسي کا يار نهين.
آمريڪي سفارتخاني کان صبح جو ڇهين وڳي ئي موٽي آيو آهيان. ڀائو جي ننڊ به ڦٽي چڪي هئي. ڪچهري ڪندا باورچي کي ناشتي جو چئون ٿا. هو گرم گرم چانهه، آمليٽ ۽ پراٺو کارائي ٿو. ناشتو ڪري ٻاهر نڪرون ٿا ته هلڪي بارش ۽ سردي آهي. سپر مارڪيٽ پهچي حسب دستور سڀ کان پهرين مسٽر بُڪس جو طواف ڪيون ٿا. جتي کوڙ سارا ڪتاب وٺون ٿا. ڀائو جو فوڪس ادبي ۽ تنقيد نگاريءَ وارا شيلف آهن. آئون سياسي ۽ ڊيولپمنٽ جي ڪتابن ڏانهن ڌيان طلب آهيان. آتم ڪهاڻيون ۽ ڪٿائون خريد ڪرڻ تي ٻنهيءَ جو اتفاق آهي. انهيءَ ڏينهن مسلم ليگ جي اڳواڻ ميان محمد نواز شريف جي گهر واريءَ جو ڪتاب مارڪيٽ ۾ آيو هو. مون اهو ڪتاب پڙِهيو به هو ۽ ان تي تفصيلي تبصرو به ڪيو هو. ميان نواز شريف جي گهر واري اردو ادب ۾ ماسٽرز ڪئي آهي سو اهو خيال دل ۾ رکندي ڪتاب خريد ڪيم ته بيگم صاحبه جا سياسي ۽ ادبي خيال پڙهجن. ڪتاب ۾ هو هڪ مذهبي ۽ تنگ نظر سياسي خيالن جي حمايت ڪندي نظر آئي آهي. ان ڪتاب سان گڏوگڏ اسلام آباد ۾ قائم مختلف پاليسي ادارن پاران شائع ٿيندڙ ريسرچ پيپرز جا ڪتاب ورتم جيڪي حيدرآباد ۾ نٿا اچن.
اسين ڪافي سارا ڪتاب خريد ڪري جناح سپر ڏانهن نڪري وياسين.